Με ένα κούρεμα,δώρο το ξύρισμα..

Εκεί που τα κουρεία και τα κομμωτήρια κλαίγονται για αναδουλειές,καθώς βλέπεις είτε μας κουρεύουν οι άνθρωποι μας(φίλες μας,μανάδες μας),είτε αναβιώνουμε τα 80ς με μαλλί αλα Γαρδέλης και κολλητό τζιν.Ξαφνικά, λες και  υπάρχει μια περίεργη συνωμοσία, από παντού αντηχεί η λέξη κούρεμα.Σαν να μας προτρέπουν κάποιοι να πάμε για να μας τα πάρουν λίγο.Κόψε από δω,άσε μου τις αφέλιες,κανε μου τα μυτάκια,έχουμε και extensions,να τα κάνουμε ξανθά ή να κάνουμε λίγες ανταύγειες .Αν και πλέον, νομίζω πως ο καθείς καταλαβαίνει ότι μάλλον για ξύρισμα πρόκειται και μάλιστα βαθύ,με ψιλή θα είναι, με την φαλτσέτα,πάντως το σκάλπ θα μας το πάρουν.Κόψε ,κόψε στο τέλος θα μοιάζουμε όλοι σαν την ταινία ΄΄νόμος 4000΄΄,αν όχι από κόμη,σίγουρα από συνθήκες διαβίωσης.

Προχθές οι εργαζόμενοι μιας εταιρίας της περιοχής (340εργαζόμενοι)πήραν απόφαση να ξυριστούν μόνοι τους.Μην βλέποντας μια ελπίδα ,ενός εργατικού κινήματος αντάξιου της εποχής,αποφάσισαν να εργάζονται  5ώρες την ημέρα με τις ανάλογες αμοιβές βέβαια.Θέλω να πιστεύω πως τουλάχιστον όταν θα έχει τελειώσει ο καλλωπισμός και όλοι θα μοιάζουμε με τον Κότζακ να μη αρχίσουμε να καρπαζώνει ο ένας τον άλλον για το΄΄ με γεια το κούρεμα΄΄, αλλά να  βρεθούμε με τις πέτρες μας κόντρα στα ψαλίδια τους...