Εποχές γκαστρωμένες

Εποχές και μέρες(και νύχτες αν προτιμάτε) πράγματι γκαστρωμένες.Δέκα μέρες έχω να γράψω κάτι και δεν ξέρω από που να αρχίσω...Απεργίες,χιλιάδες κόσμου,διάφορα μπλοκ,δημόσιος-ιδιωτικός τομέας,φοιτητές,συνταξιούχοι,κόσμος που για 2 μέρες(κάποιοι εργαζόμενοι για πολλές μέρες)έφυγε από την γλυκιά συνήθεια του καναπέ κατεβαίνοντας στους δρόμους κάτι να αλλάξει.Το κόμμα που μας θυμήθηκε(γιατί όπως μου είπε ένας συνάδελφος μου που ανήκει εκεί,τώρα ωρίμασαν οι συνθήκες)και στάθηκε κοιτώντας τον κόσμο στα μάτια, λέγοντας του εδώ΄΄περιφρουρώ ΄΄εγώ.(αλήθεια όταν πάει να κλείσει σε μια απεργία ένα εργοστάσιο, για τυχόν απεργοσπάστες τι κάνει?Τους αφήνει να μπουν και μετά καλεί το πνεύμα του αδικοχαμένου τορναδόρου,να τους φωτίσει ώστε την άλλη φορά(κακό αγόρι)να μην επαναληφθεί)Δηλώνοντας ότι δεν θα παρεμποδίσει κανέναν βουλευτή να κάνει αυτό που του επιτάσσει η συνείδηση(η το κομματικό καθήκον)Ένας ακόμα νεκρός εργάτης από την κρατική βία, που ως  ύστατο όπλο του συστήματος  μην έχοντας άλλο χαρτί να ρίξει(παροχές ή ιδεολογία)θα γίνει πιο άγρια στο επόμενο διάστημα.Θα τολμούσα να πω και πιο πονηρή.Παρελάσεις που δεν έγιναν ή όπου έγιναν η΄΄πασαρελα΄΄ήταν του κόσμου.Τι απίθανες εικόνες.Παπαδαριά,πολιτικοί,γαλονάδες και αυλικοί να τρέπονται σε άτακτη φυγή(φανταστείτε το με μουσική Μπένι Χίλ)Οπαδοί ποδοσφαιρικής ομάδας να βρίζουν απαιτώντας δικαίωση,γονείς που πήγαν να καμαρώσουν το τέκνο τους κάνοντας στο τέλος οι ίδιοι παρέλαση,παιδιά που παρέλασαν και μούτζωναν τους επίσημους,φωνές που αποκαλούσαν προδότες αυτούς που στην αρχή ήταν στα ψηλά,άλλοι που έκαιγαν την γερμανική σημαία.Είχε τα πάντα αυτή η αποκαθήλωση.Συμφωνώ με ότι ακούστηκε από τον κόσμο?Όχι,όμως δεν μπορώ να κρύψω, το πόσο χάρηκα αυτή την διονυσιακού χαρακτήρα εκτόνωση.Ξέχασα να αναφέρω πως για ακόμη μια φορά,εκεί στα ξένα κάποιοι λίγοι μαζί με τους δικούς μας λίγους, θέλησαν να μας΄΄σώσουν΄΄ξανά ,βάζοντας μας στο σωστό δρόμο και επιμένοντας πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, παρα αυτός ο δύσκολος,επίπονος και χωρίς επιστροφή, που θα πρέπει να τον διανύσουμε όλοι μαζί για ένα καλύτερό αύριο.Αυτό το αύριο, που θα είναι και καλύτερο, και θα μας το εξασφαλίσουν αυτοί...Οι ίδιοι άνθρωποι που κάνουν κουμάντο στα πολιτικά τεκταινόμενα τα τελευταία 40 χρόνια,οι ίδιες οικογένειες που είναι στα πράγματα 100 χρόνια,το ίδιο σύστημα που ζει ,αναπνέει και αναπαράγεται 200(περίπου)χρόνια ,μέσα από την εκμετάλλευση,την φτώχεια,τους πολέμους και την πείνα.Αυτοί λοιπόν μας έχουν έτοιμες λύσεις.
Θα τους αφήσουμε να μας΄΄ ξανασώσουν ΄΄ή θα βρούμε τα πατήματα ,αυτά που μας έφεραν ως εδώ, μέσα από δρόμους δύσκολους με αλληλεγγύη, αλληλοβοήθεια,περηφάνια και αξιοπρέπεια.Δρόμους που επιβάλλεται να ξαναβρούμε(ώστε η γκαστρωμένη εποχή να μην κρύβει ΄΄το μωρό της Ρόζμαρι΄΄,αλλά ένα αναγεννημένο εργατικό κίνημα αντάξιο των καιρών που βιώνουμε) και περπατώντας τους να τους αποκαθηλώσουμε ξανα.Αυτή την φορά για τα καλά και μαζί με αυτούς και την βαρβαρότητα που μας επιφυλάσσουν...